طراحی الگوی تعیین تعهد درآمدی شهرداری تهران با تأکید بر ایجاد و گسترش منابع پایدار و با رویکرد سرمایه گذاری و مشارکت
چکیده ای از این مقاله
در کشورهای درحال توسعه مانند ایران که دارای اقتصاد متوسط و فاقد مکانیزم مشارکت شهروندان در تأمین هزینه‌های شهر هستند، تأمین درآمد شهرداری‌ها به سمت منابع درآمد ناپایدار از جمله عوارض فروش و تراکم فروشی می‌رود.
هدف از پژوهش حاضر اصلاح ساختارهای درآمدی ناپایدار شهرداری و ارائه الگوی درآمدی با تکیه بر پتانسیل‌های موجود شهر تهران می‌باشد. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش مصاحبه و پرسشنامه بوده که برای تأیید روایی و پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. روش تحقیق به‌صورت کمی و کیفی و انجام تحقیق توصیفی ـ پیمایشی نیز هست.
در زمینه جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استانداردی که برای تحلیل پایدار منابع درآمدی، مورد مطالعه و قابلیت اجرای آن‌ها در شهر تهران بوده، استفاده گردید. جامعه آماری تحقیق حاضر از دو گروه تشکیل یافته است: گروه اول خبرگان آشنا با سرمایه‌گذاری در شهر تهران شامل ۴۰ نفر که انتخاب آن‌ها گلچینی و نحوه انتخاب آن‌ها ترکیبی است و نظراتشان در بخش کیفی و طراحی مدل استفاده شده و گروه دوم شامل مدیران، معاونان مدیران و کارشناسان بخش سرمایه‌گذاری، مالی و تشخیص درآمد ۵۸۲ نفر بودند و با توجه به فرمول کوکران ۲۳۲ نفر به روش طبقه‌ای تصادفی متناسب با حجم طبقه بعنوان نمونه انتخاب گردیدند.
یافته‌ها نشان داد بین ایجاد و گسترش منابع پایدار با رویکرد سرمایه‌گذاری و مشارکت در تقویت سرمایه‌گذاری و مشارکت به عنوان یکی از پایدارترین منابع کسب درآمد در شهرداری تهران از ارتباط معناداری وجود دارد.
